ESKİ..

Yaşlı adam yerine oturdu, gölgesinin nöbetini devraldı yeniden .. Ayaklarını şöminenin ateşine yaklaştırdı; yine aynı kitabını aldı; elinde aynı duman, aynı şarap, ve birbiriyle çatışmayan aynı analizler geçmişinin, zihninde.

“Bu kez yirmi dokuzuncu sayfadan başlayacağım”

“olabilir mi ?!”sadece sessizlik(sadece) karanlık ve diğerleri..
“tek bir gölgede buluşabilirler mi acaba?” ya da

“o upuzun yıllar tek bir nefeste tüketilebilir mi”; ‘zarar’ , ‘yıkım’, ‘acı’ ya da ‘ben’..zaten hepsi de o uzun yılların birer özeti değil mi?! hepsi de düşünülebilir yeniden,zamanla fesettirebilirsen kendine...

Otuzuncu sayfada bir duman, ve bir yudum şarap daha puslanmış kadehinden..

tekrar düşün..”yalnızlık mı, acı mı?”

“peki, her ikisi de aynı değil mi?”

“hayır, çoğu zaman değil..”



“mantığımı anlamsız kılan şeyler var yaşadıklarımda .. ”

Okumaya devam ediyordu fakat aniden bu cümlelerden kaçarcasına kapattı kitabı. Biraz dinlenmek için. Sanki her cümle hatta her hece ağır geliyordu , zıtlıkların rüzgarı yüzünü yakmaya başlamıştı artık.

Uyumak iyi gelecekti belki de. Ya da başka bir uğraş; rüyalarına karşı koymak için yatağından biraz daha uzak kalmak..